Dit is een kleibord, handgemaakt door vrouwen in een dorp in Benin, West-Afrika. Het heeft een vergelijkbare textuur als Japanse kleipotten en ik voelde er een zeer vertrouwde warmte in. Toen ik Kintsugi aanbracht, fantaseerde ik over het landschap van de vrouwen daar, en het deed me denken aan mijn ervaring en leven in Afrika als member van de JICA (Japan Overseas Cooperation Volunteers), wat herinneringen opriep. Ik zou graag ooit nog eens meedoen als senior JICA member.

Het hout was in de loop van de tijd flink gekrompen. Door dit krimpen ontstonden er grote barsten. Ik gebruikte urethaanlijm om gebroken stukken te lijmen en om deze gaten op te vullen omdat hun zijkanten erg ongelijk waren. Na het verlijmen werd het hele stuk gestabiliseerd met Ki-Urushi. Om de scheuren te dichten die te breed waren om met lijm te worden opgevuld, werden smeedijzeren klemmen ingeslagen naar de oude Chinese methode. Ik overtrok de gelijmde lijnen met Kiriko en bedekte ze hier en daar met hennepdoek. Verder werden lijnen van Kiriko maar ook andere scheuren getraceerd met Ki-Urushi om een gevoel van gelijkheid te creëren.

Lees verder